Mi Brueder isch grad vor em Färnseh ghocket u het e Chindersändig gluegt. Er het dä Apparat ganz für sich elei gha, d’Eltere si drum no grad furt gsi, der Vater bir Arbeit, d Mueter bim kömerle. So han-i Schueluufgabe la Schueluufgabe sy u bi o uf e Teppich vor Färnseh ghocket. I däm Chinderprogramm isch isch öppis baschtlet worde. U da het mi Brueder ganz spontan gfragt: «Wenn isch es ächt Wiehnachte?» I ha das halt o nid gwüsst. Aber, lang het es nümme chönne sy, scho früeh het es vernachtet und es isch chelter worde i de letschte Tage. Es dörft also öppe Mitti Novämber gsy si! Aber wenn es uf die Wiehnachtszyt zue geit, de wird mängs Gschänkli baschtlet, i der Schuel, aber o deheim.

So si mir i Gedanke ganz bir Wiehnachtszyt gsi, obwohl uf em Tisch no keis Cherzli am Adväntschranz glüchtet het u kei Adväntskaländer a der Wand ghanget isch. Es schöni Vorfröid uf ds Fescht isch erwacht, und wo du am angere Morge ir Schuel alles wie vorhär isch gsy u niemer vo der schöne Zyt gred het, da sy mir fasch e chly enttüscht gsy. Werum i das chline Erläbnis, wo mehr als 40 Jahr zrügg lyt, hie uufschribe? Wil d Wiehnachtszyt nit präzys denn afaht, wenn ds erschte Cherzli uf em Chranz azündet wird oder im Dorf der erscht Wiehnachtsboum strahlet. D Wiehnachtszyt faht denn a, wenn mir für se parat sy.